- ναβίς
- (; – 192 π.Χ.). Τύραννος της Σπάρτης, απόγονος ίσως του έκπτωτου βασιλιά Δημάρατου. Το 207 π.Χ. κατέλαβε με τους μισθοφόρους του την εξουσία και εγκαθίδρυσε στη Σπάρτη τυραννίδα. Ακολούθησε το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα κοινωνικής εξίσωσης του Κλεομένη Γ’, ελευθέρωσε πολλούς είλωτες και εξόρισε ή φόνευσε επιφανείς Σπαρτιάτες, των οποίων δήμευσε και διένειμε τις περιουσίες· αναδιοργάνωσε τη στρατιωτική δύναμη της Σπάρτης για να πολεμήσει εναντίον της Αχαϊκής Συμπολιτείας. Το 197 π.Χ. συμμάχησε με τον Φίλιππο E’ της Μακεδονίας, ο οποίος του παραχώρησε το Άργος. Ο Ν. κέρδισε και εκεί με το ριζοσπαστικό του πρόγραμμα την εύνοια του λαού. Το 195 κήρυξαν πόλεμο εναντίον του οι πρώην σύμμαχοι του Ρωμαίοι και το 194 π.Χ. αναγκάστηκε να δεχτεί τους όρους του Φλαμινίνου να εγκαταλείψει το Άργος και τις πόλεις της Λακωνίας, να παραδώσει το στόλο του εκτός από δύο πλοία και να πληρώσει αποζημίωση. Μετά την αποχώρηση των Ρωμαίων ο Ν. οχύρωσε τη Σπάρτη με τείχος και το 192 π.Χ. κατέλαβε το Γύθειο, νικήθηκε όμως από τους Αχαιούς του Φιλοποίμενα. Κατόπιν ο Ν. συμμάχησε με τον Αντίοχο Γ’ και τους Αιτωλούς, αλλά δολοφονήθηκε από έναν Αιτωλό αξιωματικό, γιατί δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη στους Αιτωλούς.
* * *ηεντομολ. γένος ετερόπτερων εντόμων τής οικογένειας nabidae.[ΕΤΥΜΟΛ. λατ. nabis «καμηλοπάρδαλη»].
Dictionary of Greek. 2013.